3 sierpnia przypada 100. rocznica otwarcia stadionu miejskiego. Z tej okazji przygotowaliśmy konkurs z nagrodami! Do wygrania zaproszenia na sobotni mecz ABRAMCZYK POLONIA Bydgoszcz – TEXOM STAL Rzeszów.

Co zrobić, żeby wygrać? Należy wypełnić poniższy formularz odpowiadając na pytania.

5 pierwszych osób, które poprawnie odpowiedzą na wszystkie pytania otrzyma podwójne zaproszenie na mecz. Na odpowiedzi czekamy do piątku (2 sierpnia, do godz. 18:00). Jedna osoba może wysłać tylko jedno zgłoszenie. W przypadku wysłania kilku, pod uwagę brane będzie tylko pierwsze.

Poniżej krótka historia stadionu Polonii.

KONKURS

Uroczyste otwarcie stadionu miejskiego miało miejsce 3 sierpnia 1924 roku. Historia zatacza koło, bowiem tego dnia minął dokładnie tydzień od zakończenia Igrzysk VIII Olimpiady w… Paryżu. A dzisiaj emocjonujemy się zmaganiami XXXIII Olimpiady nad Sekwaną.

Początkowo był to obiekt piłkarsko-lekkoatletyczny, służył wielu organizacjom sportowym z miasta nad Brdą.

W 1930 roku na lekkoatletycznej bieżni (posiadającej żużlową nawierzchnię) zorganizowano pierwsze zawody motocyklowe. Rok później poszerzono bieżnię z 4 do 6 torów dla biegaczy, wzniesiono drewnianą trybunę oraz rozpoczęto budowę toru żużlowego o długości 550 m, który okalał boisko piłkarskie i tory lekkoatletyczne. Na sąsiadującym terenie istniały boiska do siatkówki, koszykówki oraz korty tenisowe. W latach 1932–1933 zbudowano murowane ogrodzenie wokół stadionu oraz zamontowano oświetlenie, co było rzadkością w tamtych czasach.

W 1935 r. w Bydgoszczy rozegrano mistrzostwa Polski na żużlu zwanym wówczas dirt-trackiem. W tym samym roku na wniosek prezydium Miejskiego Komitetu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego, uchwałą Rady Miasta stadion otrzymał swojego patrona – Marszałka Józefa Piłsudskiego. Po II wojnie światowej Naczelnik Państwa zniknął z nazwy stadionu. Jednak dzięki staraniem fanów, w 2016 roku Rada Miasta ponownie przywróciła stadionowi tego patrona.

Pod koniec lat pięćdziesiątych zlikwidowano na stadionie bieżnię lekkoatletyczną. Przez co 460 metrowy tor żużlowy, skrócono do 400 metrów. W latach sześćdziesiątych zamontowano sztuczne oświetlenie toru, które zdemontowano pod koniec lat osiemdziesiątych. W 1987 roku przebudowano tor, tak aby mogło się na nim ścigać sześciu żużlowców na raz. Pomysł okazał się zupełnym niewypałem i zimą 1990 roku z powrotem zmniejszono szerokość toru na łukach. Jednak w spadku pozostał pas bezpieczeństwa szerszy niż sam tor na łukach. Od tego czasu tor ma długość 348 metrów.

W 1993 roku na prostej przeciwległej do startu wybudowano dodatkowy park maszynowy, skąd w trakcie zawodów wyjeżdżały ciągniki i polewaczka. W 1995 roku zainstalowano nowe oświetlenie. Postawiono cztery słupy okalające tor. Kolejne dwa dostawiono w 1998 roku tak, aby wszystkie światła rozbłysły podczas pierwszego Grand Prix rozgrywanego w Bydgoszczy – 18 września. Rok później zlikwidowano starą żelbetonową trybunę główną, a w jej miejsce stanęła nowoczesna trybuna z dachem z lekkiego tworzywa. W 2009 roku przebudowano główne wejście na stadion. Przed sezonem 2014 klub dokonał przeniesienia części siedzisk z pierwszego łuku na prostą przeciwległą startowi. W ten sposób powstał sektor z miejscami numerowanymi. Na obiekcie znajduje się również wybudowany w 2011 roku minitor żużlowy im. Mieczysława Połukarda, na którym odbywają się treningi i zawody miniżużlowe organizowane przez Bydgoskie Towarzystwo Żużlowe POLONIA.

W 2020 roku do użytku oddano nową trybunę na prostej przeciwległej do startu, pod którą zlokalizowano park maszyn. Biało-czerwone krzesełka pomieszczą 2,5 tys. kibiców.

Tekst: Miłosz Kalaczyński

Kategorie: News